Natuurlijk kan het! Zo snel mogelijk over de Route du Soleil scheuren, op weg naar je zonnige Zuid-Franse bestemming. Ik houd daar niet zo van. En met mij, houden man en kinderen ook absoluut niet van gestress in de auto. Wij vieren eigenlijk al vakantie op het moment van spullen inpakken en instappen. Onze vakantie naar het zuiden van Frankrijk bestond deze zomer dus uit een lange tussenstop tussen Metz en Nancy. Toegegeven, het was nog een uurtje van de péage af, maar we vinden er rúst. En dat is dus genieten. Ik heb bij ons favoriete concept het BoerenBed een HeerenBoer Tent geboekt. Logeren bij de boer is voor het hele gezin een feest en dat willen wij nu ook wel eens op een buitenlandse boerderij meemaken. Kortom, op naar Le Domaine du Cloître Saint-Christophe. Op Gaaf voor Kinderen schreven we: Blijven in de boerenbuitenlucht.

Friese paarden

Vlak voor vertrek neemt de boerin contact met ons op. Savine, zo heet ze, mailt ons nog een exacte routebeschrijving omdat het BoerenBed lastig te vinden is. Inderdaad… tegen een beboste berg op, in de bocht is de afslag. En net als wij denken dat we echt verkeerd rijden (dat staat letterlijk ook zo in haar beschrijving) zien we het klooster Saint-Christophe liggen én zien we de zwarte sierlijke paarden. Drie grote blaffende honden heten ons hartelijk welkom en dat is even schrikken voor onze jonge labradoodle Takkie. Wij luiden de bel bij de poort en even later ook de grote bel bij het entree van klooster Saint-Christophe, precies zoals ook in de beschrijving staat. We wachten in de boerenlandwinkel (waar je o.a. stokbrood, croissants, fruit en andere levensmiddelen kunt shoppen door middel van het product en de prijs op te schrijven in je boekje, en bij vertrek af te rekenen) tot de boerin ons komt halen. Dan verschijnt Savine en zien wij geen ‘prototype’ van een boerin. Deze Nederlandstalige dame is een lieve gastvrouw, paardenliefhebster in hart en nieren en bovenal een hardwerkende vrouw. Na een kop thee wijst zij de weg naar onze tent, Loni. De zeven HeerenBoer tenten hebben de namen van de zeven kinderen van de familie Priester. 

HeerenBoer tent is luxe

Onze tent staat schitterend verscholen in het groen. We bereiken de grote bruine tent via een houtsnipperpad tussen het groen door. Wauw! De HeerenBoer tent is luxe, met niet alleen een tafel en stoelen, maar ook een bankstel en een badkamer met douche en ‘poepdoos’. Net als de al eerder bezochte tenten van het BoerenBed is er een bedstee, een tweepersoonsbed, een stapelbed, een houtkachel waar je op kunt koken en een kraan waar koud water uit komt. Eigenlijk is alles aanwezig (dus ook pannen, borden, bekers, bestek)… op elektriciteit na. Daar hebben we de olielampen en kaarsen voor. Back to basic, in de Franse natuur. En die natuur hier bij de rivier de Meuse is groen! Al snel zijn we er achter hoe dat komt, want het begint te regenen en de twee volgende dagen stopt het amper. Toch wandelen wij met groot plezier door het bos dat bij het klooster hoort. Takkie blijft aan de riem, want Savine heeft tijdens een lekker etentje op de dag van aankomst verteld dat hun eerste hond het bos in is gelopen en nooit meer is teruggekomen.

In de stallen

Dat het buiten vochtig is, maakt ons eigenlijk niet veel uit. Tja, zon is mooier, maar de temperatuur is goed. Op het moment dat het in de tent wat afkoelt, verwarmt de houtkachel ons. De kinderen zijn uren lang zoet in de paardenstallen, kijken bij de ezels, lachen met de pony's, spelen met de kinderen uit de andere tenten, zoeken eitjes in de kippenhokken én ze krijgen op de afgesproken dag paardrijles. Zelf heb ik wat angst voor die grote edele dieren, maar mijn kinderen blijken dat gelukkig totaal niet te hebben. Pien stapt parmantig op Gatse, een lief en trouw paard af. Mees mag op Picasso rijden. Boer Pieter begeleid de kinderen en dat doet hij geweldig. Ze hebben vertrouwen in de grote paarden en zij leren ook om de Friese paarden aan te voelen. Zo zit Mees achterste voren, net als Dick Trom, op Picasso en laat de teugels op de juiste manier vieren. Pien mag op Gatse liggen om zo het stappen nog beter aan te voelen. Ik kijk mijn ogen uit, wat een dappere kinderen. Pien zit prachtig rechtop en ik 'vrees' dat zij thuis straks ook op paardrijles wil. Na deze eerst rij-ervaring hebben ze het er alleen maar over dat ze de volgende dag weer willen rijden. Dat blijkt te kunnen en de familie Priester zorgt er ook nog eens voor dat een paard met wagen een korte rondrit door het bos maakt. Wat gezellig en leuk.

Mees en Pien hebben leuk contact met andere kinderen en alles gaat zo gemoedelijk en rustig. 's Ochtends wandelt Mees op zijn gemak via de grote oprijlaan naar de boerenlandwinkel om het bestelde lekkers te halen en om te checken of er eitjes liggen. Want tja, traditiegetrouw worden er bij het vinden van verse eitjes door mij pannenkoeken gebakken in de BoerenBed tent. Dus ook dat gebeurt tijdens deze reis weer... Het terrein is groot en hier hoor je de natuur: fluitende vogels, het gedraaf van paarden, de wind door de hoge bomen, de regen op ons tentdak. De tenten staan een stuk uit elkaar en iedereen heeft veel privacy. Heerlijk!

Zo’n tussenstop op weg naar Zuid-Frankrijk is ideaal! Hoewel… wij hadden best langer willen blijven bij het buitenlandse BoerenBed, het is een vakantie op zich!

Meer informatie over het BoerenBed is te lezen op www.boerenbed.nl

Op www.gaafvoorkinderen.nl kun je nog veel meer informatie over deze fantastische ervaring lezen.

Tekst en beeld: Marije Smit / www.schrijfster.com