Gaaf voor Mama

Jaja, zon, zomer, zwembad, zee… zwempak. Zzzzo heerlijk allemaal. En toch, denk ik bij mijzelf, niemand zit toch te wachten op zicht op mijn witte buikje. Okay, ik trek nog wel eens een bikini aan, maar deze zomer gaat het zeker een badpak worden.
Taille
Geniet deze zomer ‘in shape’ van de zon. Dit fuchsia-kleurige badpak uit de Schiesser Aqua collectie is een echte blikvanger. De extra versteviging in de taille en bij de buik accentueert met finesse de vrouwelijke contouren. De verstelbare, afneembare schouderbandjes zijn subtiel en praktisch. Handig toch?

Als ik het net iets te fris vind met mijn blote armen, dan is het zalig om een omslagdoek om te slaan. Ik kruip daar graag in weg. Net als in een goed vest trouwens.
Stijlvol
Een omslagdoek is ieder seizoen handig en stijlvol. De ene keer voor als het in de ochtend nog iets te koud is om in je zomerse jurk / t-shirt de kinderen naar school te brengen, de andere keer perfect om te dragen als je een avondje uit gaat. Ik vind het iets chics hebben. En tegelijk ook comfortabel.
Ik heb het in dit geval over een luxe, katoenen omslagdoek. Zelf ben ik fan van de shawl Febe (best raar dat Fresh Collection deze schitterende, grote sjaal niet omslagdoek noemt, want dat is het zeker). De Febe sla je makkelijk om en staat prachtig dankzij het verfijnde glittertje. De omslagdoek van sand mêlee is driehoekig en daardoor heel makkelijk en gevarieerd te stylen. De franjes geven een wat bohemian tintje. Lekker vrolijk!

Toen ik werd gevraagd of ik het home security systeem Canary kende, moest ik bekennen dat ik geen idee had wat dát is. Ik dacht alleen aan een beveiligingssysteem, maar het blijkt veel meer te zijn. Met deze Canary kun je via de app bijvoorbeeld de woonkamer, maar dus ook het babybedje, in de gaten houden. Dat kan een veilig gevoel geven. Persoonlijk was ik al niet eens van de babyfoon, want ik denk dat als een kindje een geluidje maakt je daar niet per se meteen naar toe hoeft (soms is een beetje lummelen in je ledikantje ook fijn, denk ik dan). Maar ik kan mij dus heel goed voorstellen dat andere moeders dat anders ervaren en wel een oogje in het zeil willen houden. Dat kan dus met dit systeem.

Meer over het home security systeem
Maar Canary home security systeem is meer! Het is een totaaloplossing die je beschermt en verbindt. Met Canary kun je in een paar tellen een volledig werkend beveiligingssysteem opzetten. Het apparaat is uitgerust met HD-video, nachtzicht en HomeHealth Technology, waarmee je de temperatuur, luchtvochtigheid en luchtkwaliteit in de omgeving kunt meten. Met de Canary-app is het mogelijk het apparaat automatisch aan en uit te zetten of de camera en de microfoon uit te schakelen via de privacy modus. Bij noodgevallen kun je een alarm van 90 decibel laten afgaan en met één druk op de knop contact opnemen met de autoriteiten. Dankzij de tijdlijn kun je videogeschiedenis bekijken of eenvoudig content delen. Het ontwerp van Canary valt niet op, past bij de omgeving en is winnaar van de Red Dot-, iF- en Inc.-awards.
Kortom, een heel verhaal en mogelijkheden. Wil je het zien? Dan kun je de video bekijken.

Lijkt het jou iets? Gaaf voor Mama mag 2x een Canary weggeven!

Heerlijk, de zomerthriller 2016 van Suzanne Vermeer is er! Het boek van de bestsellerauteur heet Hittegolf. De tekst op de cover spreekt mij aan: “Aan de voet van een klif in de Algarve wordt het lichaam van een jonge vrouw gevonden. Is er een verband met de verdwijning van een andere jonge vrouw, zeven jaar geleden?” Als man met de kids naar een live band in het dorp gaat kijken, plof ik neer op de bank… eerst lees ik bij een kop thee en daarna pak ik er tijdens het lezen een wijntje en nootjes bij. Dat boek moet uit, dat mag duidelijk zijn!
Verkeerde been
Vrijwel ieder half jaar blog ik over het nieuwe boek van Suzanne Vermeer. Ik houd van deze thrillers. Ze zijn niet té eng, maar ze zijn wel dusdanig spannend dat ik ze vrijwel in één keer uit wil lezen. Zo ook met Hittegolf. Het verhaal speelt zich af in Portugal, aan de Algarve. Dat spreekt mij extra aan omdat ik vlakbij in Martinhalhotel heb overnacht. Sterker nog ik ben op ‘plaats delict’ geweest. Ik zie het dus zo voor mij, al komt dat ook door de precieze beschrijving van Vermeer. Ik ben het verhaal in gezogen en lees over de actrice Emma DeWitt en hoofdrolspeler Robert Stevenson in de nieuwe speelfilm die aan de Algarve wordt opgenomen. Als de knappe Portugese Cesária een rolletje in de film mag spelen valt Robert als een blok voor haar. Maar na een avond stappen verdwijnt ze… en wordt dood aangetroffen in de zee bij ‘het einde van de wereld’. Inspecteur Gabriela gaat op onderzoek uit en ontdekt heftige zaken, mede doordat haar eigen zusje jaren daarvoor is verdwenen. Het lijkt er op dat beide zaken tegelijk opgelost gaan worden. Ik denk al vrij in het begin van het boek de dader gevonden te hebben, maar ik blijk meermaals in het verhaal op het verkeerde been te zijn gezet. Ik ben zelf dus zeker geen goede inspecteur… maar ik kijk wel alweer uit naar de volgende thriller van Suzanne Vermeer.

Lekker een dagje weg met je moeder of een vriendin… Tijd voor jezelf! Nou, daar speelt het nieuwe event voor vrouwen goed op in. Het heet Love for Life.
Vrouwen willen over het algemeen veel, maar daarbij de juiste balans vinden is nog wel eens lastig. Meer sporten, gezonder eten, meer tijd voor familie & vrienden, persoonlijke groei en meer ontspannen. Kortom: meer in balans komen in deze drukke en vluchtige tijden. Tijdens het nieuwe event Love for Life – 4 en 5 juni in de Jaarbeurs in Utrecht - doe je hier inspiratie voor op en krijg je tal van handvaten aangereikt om ook daadwerkelijk meer balans in je leven te krijgen.

Gezellig
Love for Life richt zich op Food, Body en Mind. Reken op veel goede tips, nieuwe trends,  inspirerende sprekers, lekker (gezonde) hapjes en drankjes, de mogelijkheid om te shoppen en uiteenlopende workshops.  Daarnaast is Love for Life natuurlijk ook gewoon een gezellig dagje uit!

Na een reis van twee maanden door Indonesië (Sumatra, Java, Bali, Lombok) had ik de smaak te pakken. Letterlijk en figuur. Ik reisde sindsdien (het was toen 1995) als freelance journalist de wereld over om reisreportages te maken voor diverse magazines (waaronder Meridian Travel, Veronica, Reisrevue, Transavia). Maar ook figuurlijk had ik dus die Oosterse smaak te pakken, want het eten daar… mjammm! Je kunt mij in Nederland nog heel regelmatig vinden bij de toko, Thais of Indonesisch afhaalrestaurant. Of in de keuken…
Oosterse maaltijden naar de Nederlandse keuken
Inderdaad, ik houd er ook van om in de keuken te staan. Niet alleen te staan, maar dus te koken. Heerlijke recepten uit kookboeken of soms een maaltijdbox. Op snellere dagen pak ik er een pakje bij. Lekker snel en super smakelijk. Dan haal je heel makkelijk de Oosterse maaltijden naar de Nederlandse keuken. Begin maart 2016 viel mijn oog in de supermarkt op de zak soep voor 2 personen: Pindasoep – romige Indonesische Katjangsoep. Voor mijn man nam ik de Tom Kha Kai – licht pittige Thaise kippensoep. Stokbrood er bij en smullen maar. Mijn pindasoep was werkelijk voortreffelijk… ik reisde in mijn hoofd weer even af naar het Oosten. Manlief genoot ook van zijn soep met kokosmelk en de pittige bite.

Zodra je een baby hebt besef je je pas écht ‘vanaf nu ben je altijd mama’. Tenminste, dat gevoel had ik meteen na de geboorte. Ik kwam in een achtbaan van emoties en vele mooie (en natuurlijk ook lastige) momentjes volgden. Maar dat gevoel van oneindige liefde voor je kind steekt overal met kop en schouders boven uit.

Tegelijk kwam bij mij ook een nog sterker gevoel van liefde naar mijn eigen ouders. Toen de verjaardag van mijn moeder dichterbij kwam ging ik op zoek naar een bijzonder cadeau. Ik koos een sieraad voor mijn moeder. Een zilveren ketting met het infinity symbool, ook wel lemniscaat genoemd. Dit prachtige teken staat voor oneindige liefde. Het cadeau voor mijn moeder is dus heel symbolisch en ik werd er met een vochtige ogen voor bedankt.
Mama kettingen
Pal daarna kreeg ik via mijn man, van mijn kind, ook een speciaal sieraad. Een gepersonaliseerde ketting. Gaaf! Twee zilveren hartjes in elkaar met de naam van ons kindje en een geboortesteen (de amathist voor februari). Super symbolisch maar bovenal erg mooi.
Ook bij ons tweede kindje kreeg ik weer een sieraad. Dit keer geen mama ketting, maar een armband met het infinity symbool. Toen onze dochter één jaar werd kreeg ik trouwens weer een armband, dit keer met parels. En het mooie, dochterlief kreeg dezelfde armband. Een heus moeder-dochter cadeau. Met zo’n sieraad kun je volgens mij iedere vrouw blij maken!

Cadeau voor mama
Sinds wij de Mama Sieraden Online Shop hebben ontdekt met mooie cadeaus voor moeder krijg en geef ik regelmatig een symbolische (en dus emotioneel) sieraad, van armband tot ketting of oorbel. Er is altijd een speciale gelegenheid te verzinnen om je moeder, (schoon)zus of vriendin te verwennen! Haar verjaardag, moederdag of gewoon omdat zij de allerliefste is.

“Die zag ik niet aan komen! Pffff, wat een bijzonder boek”, zeg ik tegen mijn man als ik laatste bladzijde van ’24 dagen’ van Guillaume Musso heb gelezen. “Deze moet jij in de vakantie ook lezen”, vertel ik hem. Waarop hij vraagt waar het boek over gaat. Ik denk langer dan normaal na, omdat ik absoluut het einde niet wil vertellen. Een bizar met tegelijk enorm sterk eind van het verhaal.
In een flits voorbij
De tekst op de achterkant van het boek vind ik zelf de lading niet helemaal dekken, maar tegelijk denk ik ook dat er gewoon niet te veel verklapt mag worden over dit spannende en intrigerende verhaal. Een knap bedacht verhaal van Guillaume Musso, één van de bestverkopende auteurs in Frankrijk. Ik begrijp het wel dat zijn werk wereldwijd wordt uitgegeven… Dát had ik ook al ervaren met twee eerdere boeken van de schrijver: Bericht uit Parijs en Vlucht uit New York.
24 dagen speelt zich weer – gedeeltelijk - af in New York. Daar ben ik helaas nog nooit geweest, dus hierin geen herkenning. Wat op zich jammer is, want Musso schrijft zo beeldend. Je ziet alles voor je. Maar hij verliest mij dus als hij alle straatnamen en kruispunten in NY noteert. Maakt niet echt wat uit, want de ervaringen van hoofdpersoon Arthur zie ik bijna voor mij. Hij ontmoet actrice Lisa en samen beleven zij het avontuur van de vloek van de vuurtoren. Samen gaan zij de strijd aan tegen de tijd, waarbij het leven aan ze voorbij flitst. Meer wil ik eigenlijk niet over het verhaal kwijt, want dat moet je echt zelf ervaren. Persoonlijk ben ik nog zoekende naar de exacte betekenis na ieder hoofdstuk/dag waarbij gestart wordt met tekstjes van beroemde schrijvers. In het begin ‘ergerde’ ik mij aan de ruime opmaak… een paar zinnen, op een hele bladzijde. En ook op de volgende waarin een nieuwe dag wordt beschreven. Het boek telt 240 pagina’s maar kan mij niet dik genoeg zijn. Als ik halverwege ben wil ik het liefst dat dit boekwerk oneindig veel pagina’s telt. Ik ga steeds langzamer lezen. Het verhaal mag nog niet af gaan lopen. Maar toch plots, zo’n tien bladzijden voor het eind komt die onverwachtse wending waardoor ik niet snel genoeg kan lezen.

Met zoon Mees van net 10 jaar en dochter Pien van 7 jaar heb ik – al zeg ik het zelf – al redelijk mijn best kunnen doen op de opvoeding van de kinderen. Maar ik zal de eerste zijn die zal bekennen dat het de ene keer net iets beter/makkelijker gaat dan de andere keer. En ook al heb ik in mijn achterhoofd ‘het is een fase’, soms zit ik echt met mijn handen in het haar. Die keer dat Mees (ik denk dat hij 7 was) serieus zijn koffertje vol had gegooid en ergens anders wilde gaan wonen. Hij trok de deur achter zich dicht en ik wist niet wat ik moest doen. (voor jullie info: hij was binnen een kwartier weer thuis) Ik vond het bizar dat mij dit gebeurde en ik was dan ook heel blij toen ik een andere moeder op het schoolplein over een soortgelijk voorval hoorde praten. Pfff, wat fijn… andere ouders hebben dit ook. En zo nog veel meer momentjes!
E-mailcursus
Broer en zus vliegen elkaar soms bijna letterlijk in de haren en dat drijft mij wel eens tot waanzin. Hoe moet ik daarmee omgaan? Maar ook, een tiener in huis… ik zie al puberachtige trekjes. Hoe ga ik daarmee om?

Met deze vragen in mijn hoofd surf ik wat op internet en kom ik de website van Drs. Tamar de Vos -van der Hoeven. Voor mij een bekende naam omdat ik psycholoog Tamar al eens heb geïnterviewd voor een artikel in een opvoedkundig magazine. Haar website heet www.opvoedadvies.nl en daar zijn al handige handvatten te vinden, maar ik wil meer. De E-mailcursus ‘Opvoeden, leuk maar soms best lastig!’ spreekt mij aan en ik mag van haar aan de slag met deze cursus van 5 weken voor ouders van kinderen tussen de  2 en 14 jaar oud.