Tjonge, wat word ik toch altijd vrolijk als de nieuwe collecties van Tante Betsy verschijnen. Jurkjes om heel happy van te worden. In gezellige kleuren en blije (retro) printjes. Ik heb eigenlijk al best een behoorlijke collectie jurken van dit Nederlandse merk, maar er kan er altijd nog wel één bij. Of nog één ;-).
Met knoopjes
De jurkjes met print ‘Pieper’ vallen mij meteen op. Het lijkt op het eerste gezicht wel een breed breisel, maar als ik op Shirt Dress Pieper Green druk zie ik dat het een printjes met blaadjes en vogels is. Gaaf. Ik heb het model aangeklikt met knoopjes… om eerlijk te zijn heb ik daar een mindere ervaring mee (van een ander merk) omdat de knoopjes zo gingen kieren dat ik telkens dacht dat iedereen naar mijn bh zat te staren.
Net als ik dit leuke jurkje weg wil klikken lees ik in Tante’s omschrijving dat de knoopsluiting vanaf het derde knoopje dicht is gestikt. Precies, om dat kieren te voorkomen. Ik ben verkocht!
Striklint in taille
Ik ontvang de jurk en het valt mij meteen op dat Tante een nieuwe plastic envelop heeft. Leuk, lekker vrolijk met roze tinten. Ik ga mijn nieuw jurk met knoopjes meteen passen. Het striklint knoop ik losjes om de taille en inderdaad die knoopjesrij zit gewoon dicht. Geen inkijk! En de rimpeltjes in de stof bij de buste geven een speels effect. Ik ben om, dit model is gaaf!
De stof met 94% cotton en 6% elasthane valt soepel om mijn lichaam en de jurk valt net tot boven de knie. Prima. Het wasadvies van Tante Besty volg ik altijd nauwgezet ’30 graden en wassen met vloeibaar fijn wasmiddel’. Tja, die droger gebruik ik alleen voor handdoeken en jeans van de kids. Mijn gekleurde jurkjes blijven altijd prima.
Jurken met een rits.
Meer keus
De print ‘Pieper’ is er in Green, Black en Blue en is trouwens ook verkrijgbaar in een nieuw model bij Tante, de Dress Bessie Pieper. Een grappig model met een ronde hals en twee zakjes aan de voorzijde. Dát vind ik overigens ook fijn… zakjes op je jurk. Ook hierin is ruime keus en ik denk dat mijn volgende Tante-jurk weer een zak zal hebben. Zo handig!
In de collectie zie ik ook weer diverse jurkjes met rits. Die Zippie’s zijn één van mijn favorieten en er zijn weer prachtige effen jurken en vrolijk gekleurde stofjes. Van lekker sportief (in jogging stof) in effen tot fleurig bloemrijk.
Voor nu ben ik happy als ik mijn nieuwe dress draag.
Jurken met een zakje.
Ik ga met mijn man en ouders naar Koninklijk Theater Carré in Amsterdam. Dat is op zich al een feest, want wauwww wat een waanzinnig mooi gebouw. Feestelijk vind ik het ook dat we naar de voorstelling van Herman van Veen gaan. Vroeger bij ons thuis zijn de lp’s grijs gedraaid.
Als ik onze kinderen aan de oppas overdraag vraagt zij nog: “Naar wie gaan jullie eigenlijk?” Ik vertel haar enthousiast dat we naar Herman van Veen gaan. Zij – ze is net 18 jaar - denkt even na en mompelt dan iets over dat haar ouders dat “geloof ik” ook wel kennen en wenst ons “veel plezier”.
In de Nok
We hebben voor vanavond een complete theaterervaring in Carré geboekt en starten met een diner In de Nok. Daar at ik laatst zalige hapjes toen ik met mijn broer naar Ali B ging luisteren. Nu ga ik dit restaurant aan mijn ouders laten zien. We nemen de lift naar zolder en worden hartelijk ontvangen onder de spanten van Carré. In eerste instantie worden we wat weggedrukt in een hoek en als de menukaart ook nog eens totaal is veranderd naar een pasta-kaart, ben ik eerst wat teleurgesteld. De uiterst vriendelijke serveerster kan ons op een beter plaatsje zetten en hoopt dat de nieuwe menukaart mij toch zal bevallen. “We zijn sinds dit weekend over naar Pasta In de Nok”, legt zij uit. En ze krijgt gelijk, het eten is verrassend lekker en origineel geserveerd.
Mooie muziek
We zitten in de schitterende zaal, te wachten op de eerste klanken. Herman start de show op grappig gepaste wijze, met een te hoge microfoon. Het zijn die kleine dingetjes die zijn programma altijd origineel en bijzonder maken. De live band met jonge muzikanten – op o.a. drum, gitaar, harp en viool – zorgt voor nog meer genieten. De muziek is meer dan mooi en ik vind het gaaf voor jong en oud. De teksten en verhalen van Herman van Veen blijven prachtig poëtisch evn voorzien van grapjes.
Wij genieten een voorstelling lang, en krijgen zelfs tot drie keer toe een toegift. Ge-wel-dig! Het was een topavond.
Over Herman van Veen
Het programma is als een dagboek. Iedere voorstelling is anders, omdat hij er het grote en kleine nieuws en persoonlijke ervaringen in meeneemt.
In 1965 beklom Van Veen voor het eerst het podium en sindsdien reist hij met zijn voorstellingen de wereld rond. Hij speelt viool, zingt, schrijft, componeert, regisseert, acteert, schildert en is de geestelijke vader van de wereldberoemde wees-eend Alfred Jodocus Kwak.
Een voorstelling in Koninklijk Theater Carré in Amsterdam heeft zowel voor de artiest als voor de bezoeker iets magisch, onder andere vanwege de historie van het pand. Circusdirecteur en ondernemer Oscar Carré opende in 1887 de deuren van zijn majestueuze theater aan de Amstel. Sindsdien zijn er voorstellingen – zowel nationaal als internationaal – voor iedereen, van musical tot cabaret en van concert tot toneel.
Herman van Veen staat nog t/m zaterdag 10 december 2017 op een van zijn favoriete podia, Koninklijk Theater Carré. www.hermanvanveen.com/speellijst
Ik heb weer een gaaf kledingstuk uit de Miss Chaos collectie uitgetest. Ook deze herfst en winter – van 2017 – zitten wij dames er lekker kleurrijk bij als ik de damescollectie bij Chaos-and-Order bekijk. Met roze, bruine, gele en blauwe tinten. Dat blauw wordt prachtig gecombineerd met een groene print. Daar val ik voor.
Sweatdress
In de hippe webshop is mijn oog dus gevallen op Miss Marit Navy. De print in donkerblauw met groen vind ik mooi en als ik lees dat dit een sweatdress is klik ik snel op bestellen. Het blijkt een goede keus. Dubbel goed, want maat M is snel uitverkocht (XS, S, L, XL en XXL zijn nog wel beschikbaar op moment dat ik dit schrijf) én in real is de kleur en het model van de jurk echt gaaf. De zakjes aan de zijkant hebben en knalblauwe zipper, de mouwen hebben schattigstoere ruffles en de opdruk van drie sterretjes op de hoogte van mijn spierballen vind ik ook tof.
Toch kan ik een klein minpuntje bedenken: ik vind de jurk te kort voor een jurk. Het is eigenlijk een tuniek. Niet erg hoor, want als ik het draag met een dikke (leather look) legging of skinny is het prachtig. En als ik nog eens terugkijk naar de dame op de foto op de site van Miss Chaos zie ik inderdaad dat het een kortere jurk is.
Lekker zacht
De sweatstof is zalig zacht en soepel. Ik kruip comfortabel en warm weg in deze fashion jurk. Ik vind dit zo’n kledingstuk wat gemakkelijk draagt en ideaal is om in het weekend en je vrije tijd te dragen. Lekker warm bij een boswandeling en ook gewoon stijlvol als je boodschappen gaat doen of kids van het schoolplein haalt. Comfy en vrouwelijk.
Oh ja, ik heb mijn sweatdress nu al een aantal keer gewassen en de kleur blijft mooi (ik was op lage temperatuur met een vloeibaar wasmiddel) en de stof blijft zalig zacht. Dochterlief bleek 'jaloers' op mijn fijne tuniek en dan is het echt gaaf dat Chaos-and-Order de topstukken uit de collectie ook in kindermaten heeft. Of in ieder geval dezelfde stof gebruikt voor de kinderkleding.
Als groot jurkjes liefhebber varieert mijn collectie van een chique little black dress tot een sexyer black dress en van wilde bloemenprintjes tot behoorlijk kleurrijk en wat retro. Keus te over als ik voor mijn kledingkast sta. Zou je denken…
Praktische jurk
Toch kan er altijd nog wel weer iets nieuws bij. Ik ga namelijk regelmatig naar events en op reis. Dan vind ik een jurk gewoon heel praktisch en vrouwelijk. Dus, toen ik afgelopen zomer naar een hooiberghut op de boerencamping Duinzoomhoeve ging nam ik mijn vrolijke groene jurk mee. Tja, ook in de collectie groene jurkjes heb ik keus: met een printje van hartjes of vogels tot een effen exemplaar. Mijn nieuwste aanwinst in de zomer was wel de Lola Songbird green met een lief vogeltje, maar ik koos voor naar de camping voor een praktisch jurkje. Met zakjes en een rits. Draagt prettig en ik voel mij er fijn gekleed in.
Als VIP
Toen ik van Wallonië Toerisme mee mocht als VIP naar de Formule 1 op Spa-Francorchamps zat ik in dubio. Nee, niet of ik een broek of desnoods een jumpsuit zou dragen. Een jurk vind ik, zeker op reis, handig. Is het wat kouder dan trek ik er een vestje of colbert over en een panty of legging onder. Word het warmer, dan gaat eerst de top uit en als de mussen echt van het dak vallen dan draag ik de jurk met blote benen. De moeilijke keus zat ‘m dus meer in welke jurk ik naar het VIP-event zou dragen.
Ik besloot voor een zwart jurkje te gaan. Op safe, maar dankzij de geborduurde bloemen en roze koordje om de hals toch écht even anders dan ‘black dress’. Het model van de Senorita Black van het Nederlandse merk Tante Betsy valt soepeltjes om mijn lichaam. Dankzij de belijning rondom de buste valt de jurk mooi in de taille en iets uitlopend naar de ‘rok’. Het bleek een perfecte keus! Ik flaneerde ermee over het VIP-terras en later over het asfalt van het Formule 1 circuit. Een topdag!
Uzurii blingt je tegemoet, met de collectie bijzondere slippers en tassen.
In de vakantie las ik het aangrijpend boek Over bergen heen. Vakanties zijn voor mij dé periodes om veel boeken te lezen. Liefst natuurlijk boeken die je niet meer weg kunt leggen. En reken maar dat ik – eenmaal gestart in dit boek – nier meer kon stoppen in Over bergen heen.
Het verhaal in het kort
Ik wil liefst niets kwijt over het plot van het verhaal, maar okay dan, het verhaal in het kort: Twee onbekende mensen ontmoeten elkaar op het vliegveld waar hun vliegtuig vanwege slecht weer niet meer vertrekt. Ze charteren zelf een vliegtuigje… en dat stort neer. In de vrieskou van de Rocky Mountains! Ashley en Ben overleven het ongeluk en hun overlevingsdrang is enorm. Zij wil naar huis om te trouwen en hij wil terug naar zijn vrouw.
Barre tocht
Ben is een kei is ‘survivalen’ en blijkt ook nog eens arts te zijn. Een geluk voor de zwaar gewonde Ashley. Na een barre tocht – waarin ik als lezer volgens mij stiekem wat trucjes over overleven in de natuur leer – komen zij terug in de bewoonde wereld.
Voor zij in het vliegtuig stapten waren zij onbekenden van elkaar, na dit avontuur gaan zij ieder hun weg (zij trouwt zelfs) maar krijgen elkaar niet meer uit het hart en hoofd... Een ontroerend einde, zeker ook vanwege de voor mij onverwachtse ontknoping over de liefde van Ben voor zijn vrouw.
Zeker lezen!
Ik vind dit boek een aanrader!
En nu wil ik dolgraag de film zien. Want dit boek van Charles Martin is verfilmd!
Er is een ‘gewone’ editie en een filmeditie van Over bergen heen, bij Uitgeverij Kok.
